4 Ocak 2011 Salı

miniciğim, annen seni hissetmeye bayılıyor.

kıpır kıpır.
neşeli olduğunu düşünüyorum, nedense. umarım öyledir.
kuzum tekme atma eylemine geçiş yaptı.
daha önce içerde taklalar atıyordu ben de hissediyordum.
şimdi göbüşe tekme atmaya ve var gücüyle ittirmeye başladı.
göbüş deliğimin 2 cm soluna yerleşip itiyor, kendine yer açmaya çalışır gibi.
ne yaparsa yapsın, onu hissetmeye bayılıyorum :))
masallah annesinin bir tanesine.

bugün yeni taşındığımız semtin  aile hekimliğine giderek kaydımızı kaydırmak için başvurduk. hazır gitmişken tek doz tetanoz aşımı da vuruldum. normalde iki dozmuş ama 3 sene önce çalıştığım belediyede rutin sağlık kontrolü sırasında tetanoz aşısı olmuştum. bir aşının 5 sene geçerliliği varmış. o yüzden tek doz vurulmamda sakınca görmedi doktorumuz.

25. hafta kontrolümüzde 830gr ve 34 cm olduğunu öğrendik.
elimde cetvelle ortalama göbiş konumunu anlamaya çalışıyorum.
sıkışmaya başladı galiba yavaş yavaş.
mümkün olduğu kadar bilgisayarın karşısında dik oturmaya çalışıyorum.
prensesimin yeri daralmasın diye.

bazen ofisteyken içimdeki hareketlerini hissediyorum ama yoğun çalıştığımdan onunla ilgilenemiyorum.
ve öyle olduğunda kızımın zamanını çalıyormuşum gibi hissediyorum.
daha doğmadan böyle hissediyorsam, doğumdan sonra çalışmaya başladığımda kimbilir nasıl hissedeceğim?

şaka maka 27. haftadayız. 13 haftamız kaldı teorik olarak. pratikte kızımız 10-15 gün erken gelebilirmiş. 
kısmet bakalım, sağlıkla gelsin de, gerisi boş...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder